Roku Pańskiego dwutysięcznego i dwudziestego pierwszego po narodzeniu Zbawiciela, dnia dwudziestego piątego miesiąca września, w dobrach zacnych i wiekowych, zwanych Pałacem Donnersmarckowym w Nakle Śląskim, wielce uczciwe Bractwo Kurkowe Grodu Bytomskiego urządziło zawody rycerskie, aczkolwiek nie na kopie, ni miecze, lecz na broń powietrzną, co ołowiane kulki na dziesięć kroków wyrzuca.
Wielka to była gromada, bo aż dwadzieścia i jeden wojowników stawiło się w polu, z czego każdy w pozycji statecznej, na obie nogi i bez drżenia rąk, godnie strzelał. A że umiejętności ich były wyrównane, niczym krasne jabłka na gałęzi, tedy siedmiu a nie sześciu do finałowego starcia dostąpiło zaszczytu.
Tam zaś, przy specjalnie malowanej tarczy z wyobrażeniem zamku - ponoć z takim kunsztem sporządzonej, że niejednemu ręka zadrżała, widząc jej dostojność - każdy z finalistów oddawał jeden strzał, niczym Achilles do pięty swej.
W bojach tych chwalebnych zwycięstwo odniósł brat Tomasz Dylong, mąż bystry i celny, któren swym strzałem wszystkich w zadumę wprawił. Za nim zaś, niczym rycerze podążający za królem na turnieju, uplasowali się w szacunku wielkim: Pani Roma Rams, której celność mężczyzn zawstydziła, brat Jerzy Borkowiec, brat Janusz Gorczyca, brat Jerzy Lech, brat Andrzej Suchanek i brat Mirosław Strachota-Gorzycki, z którego nazwiska samo słychać, że w bojach nie lada.
Po zakończeniu tychże zawodów, gratulacje, uściski dłoni, ukłony i toastów wiele wznoszono, a radość była wielka, jakby nowego króla obierano. Organizatorowie zaś serdecznie dziękowali, a każdy z obecnych, czy strzelający, czy tylko patrzący, wyjeżdżał do domu z sercem lekkim i duszą weselszą.
Tak oto kończy się ta kronika, której nie powstydziłby się sam Długosz, a która dowodzi, że duch rycerski w Nakle jeszcze żyw, a śmiechu i radości więcej tam było niż kul w powietrzu.
Kronikarz BKGB
pismo należycie do wydrukowania przysposobione ⟩⟩⟩
wyniki i rozrachunek brackich ćwiczeń strzeleckich ⟩⟩⟩
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz